0

28 Kasım 2013

Başka bir dünya mümkündü. Mümkün olmayan bunu bile bile bu dünyada mutlu olmaktı. Aslında bakarsan mutlu olmak eskisi kadar önemli de değildi.
Hepsi gerçekten de içimizdeydi, dalga geçmiştik ama öyleydi. Paranın satın alamayacağı şeyleri zaten alamıyorken, satın alabileceği şeyleri de alım gücümüz kısıtlıyken, doğada var olabilmek için kendi türünden canlılarla dahi kavga etmeye itilmişken, tüm renklerden seslerden ve sanrılardan sonra beynin gücü karşısında korkmuş ve eğilmişken mutlu olmak beyaz papatyalara benzeyen mercanlardı. Memelerinin suda özgürce dalgalanması ve içine giren ılık suydu. Yanaklarının yanması ve erken uyanmaktı. Hiçbir kahve hiçbir gece kulübü hiçbir ayakkabı bize bunu getiremezdi, o yüzden bir sigara daha yaktık.
O yüzden aşk biraz daha eksildi, başarılı olmak, otobüste oturacak yer bulmak da öyle. Güzel insanlar bize ilaçlar verdi. Güzel insanların verdiği ilaçları içtik, suyu marketten aldık, plastik bir şişenin içinde.Sonra bir sigara daha yaktık.